Jef Lambeaux, wiens vader een Waal was en moeder een Vlaamse, is geboren te Antwerpen en was één van de belangrijkste beeldhouwers uit de 19de eeuw.
Hij was leerling aan de academie van Antwerpen, stad waar hij de Brabofontein voor maakte (1884) die nog steeds de Grote Markt siert.
Hij woonde in Sint-Gillis, eerst in zijn atelier in de Savoiestraat (gesloopt in 1898), later op nummer 104 in de Antoine Bréartstraat (gesloopt in 1977).
De grote faam van deze beeldhouwer uit Sint-Gillis werd slechts geëvenaard door de door zijn werken teweeggebrachte schandalen. Zijn neobarokstijl was immers doordrongen van een avant-gardistische erotiek die scherpe kritiek uitlokte vanuit conservatieve hoek. De polemiek die in 1899 losbarstte rond de Menselijke Driften, een bas-reliëf waarop in elkaar vervlochten lichamen te zien zijn, is nog steeds berucht. Het paviljoen van het Jubelpark (waarvan de plannen door Victor Horta zijn opgesteld), dat onderdak biedt aan dit beeldhouwwerk, is lange tijd gesloten gebleven. Het opende opnieuw de deuren in 2015 na een langdurige renovatie.
Ook de Godin van de Bocq bleef lange tijd in de kelders liggen. Deze ode aan de vreugde en de vrijheid werd in 1894 bij de beeldhouwer besteld om te vieren dat er 25 jaar daarvoor voor het eerst water werd gewonnen uit de Bocq, een riviertje dat Brussel bevoorraadde. Oorspronkelijk zou de godin het centrale beeld vormen van een monumentale allegorische compositie. Na hevig protest van de schepenen die gekant waren tegen zo’n zware uitgave en omdat de beeldhouwer zijn werk niet tijdig kon leveren, bleef het project uiteindelijk beperkt tot een enkele nimf. Vooraleer het publiek haar kon bewonderen, verbleef ze lange tijd in het “vagevuur” van de gemeentelijke kelders, waarnaar de weldenkenden uit de 19de eeuw haar hadden verbannen wegens “te onwelvoeglijk!”. Pas in 1976 zag deze gratie voor het eerst opnieuw het daglicht. En wat een verrassing! Toen het beeld eindelijk frisse lucht kon opsnuiven, zat het volledig onder het stof, op een klein glimmend deel aan de linkerzijde na. Al gauw bleek dat de arbeiders en de bedienden, wanneer ze door de kelder liepen, de gewoonte hadden om de nimf over de linkerborst te strelen. Dat moest immers geluk brengen.
In verschillende burelen van het stadhuis staan beelden van Lambeaux. Hij was lid van de ‘Académie royale de Belgique’. Een laan in Sint-Gillis is naar hem genoemd.
