De Cereszaal

In de Cereszaal komt het college van burgemeester en schepenen elke donderdag bijeen. Bijna alle oppervlakken zijn met schilderijen bedekt.

De Cereszaal is versierd met een imposante marmeren schouw, waarin Ceres, de godin van de landbouw, in al haar verfijning en elegantie schittert.

In de grote nis van de schouw van de zogenaamde Cereszaal, staat de godin van de landbouw en de oogst majestueus afgebeeld met een snoeimes in de hand, omringd door bloemen en korenaren. Ook haar kapsel is versierd met korenaren. Vanonder een fijne tuniek die rond haar bevallige vormen is gedrapeerd steekt een ontblote borst, een allusie op de vruchtbaarheid die ze ook belichaamt. De grote pauw die aan de voeten van de godin tarwe pikt, met zijn majestueuze staart oprijzend langs de rechterzijde van de figuur, is typerend voor de elegante en verfijnde fin-de-siècle-stijl

(Nota van Alain Jacobs/Association pour le Patrimoine Artistique /Gewestelijke inventaris van het roerend erfgoed).

De godin Ceres is een van de fraaiste werken van Égide Rombaux. Deze schouw is ontworpen door architect Ernest Acker. Het onderste, 2,10 m hoge gedeelte is van Sarrancolin-marmer uit de Pyreneeën, met marmeren asbak. De achterzijde van de nis, boven de schouw, is in roze onyx. Het centrale bas-reliëf en de ornamenten van het bovenste gedeelte zijn in verguld brons, en het resultaat van de samenwerking tussen Georges Houtstont en Égide Rombaux. De schouw was in 1900 te zien op de tentoonstelling van Parijs, waar ze de grote prijs won, en werd in 1903 door de gemeente aangekocht.